Doelzoeken #1!

Sales is een vak, tekstschrijven ook....

Daar ben ik achter gekomen na voor de derde keer te zijn begonnen met de tekst die hier nu staat, wat me ook weer helpt aan een mogelijk onderwerp van een volgend blog:

Leren is proberen

Duidelijk gevalletje 'doelzoeken'.

Het feit dat ik niet weet wie dit gaat lezen maakt de insteek moeilijk. Simpelweg omdat ik in mijn leven tot dusver altijd éérst uitzoek met wie en welke interesses ik te maken krijg, welk belang gediend moet worden, welke vraag beantwoord, voordat ikzelf alles dat mij boeit over lezers en luisteraars heen kieper.

De reden van het feit dat ik niet eerder aan een blog begon is tweeledig:
a) aan/voor wie schrijf ik en waarom
b) als je iets doet - doe het dan en niet half

Mijn onuitputtelijke nieuwsgierigheid dwingt me simpelweg om de gevolgen van en de meningen over m'n schrijfsels te moeten ondervinden. Ik reken nergens op maar aangezien mijn stijl een vrij persoonljke is ben ik reuze benieuwd naar de eventuele feedback.

Ik volg een aantal blogs en er zijn er enkele die me enorm aanspreken qua stijl en onderwerp ook al lijken ze niet op elkaar. De vraag waar ik nu nog geen antwoord op heb is waarom ze me zo aanspreken. Vooralsnog ga ik ervan uit dat, naast een goede en meestal waardevolle inhoud, het juist het verschil in stijl is dat me aanspreekt.

Ik voel het antwoord op "aan en voor wie schrijf ik" inmiddels langzaam opborrelen; sorry allemaal, ik doe het allereerst voor mezelf! Ook al heb ik (nog) niet de ambitie om schrijver van boeken te worden, ik weet dat tekstschrijven voor een onbekende groep iets is waarbij je moet toestaan dat niet iedereen zal worden aangesproken. Ik zal moeten leren 'inhoudelijk te gaan' zónder eerst de lezer/luisteraar te hebben geïnterviewd en da's nieuw voor Ger.

Mijn doelgroep is me overigens wel redelijk duidelijk en uiteindelijk begrijp ook ik dat je voor anderen zult moeten schrijven als je wilt dat het ook gelezen wordt.

Praten in algemene termen, wetmatigheden en brede toepasbaarheid van een aantal kern-competenties is een onderdeel van mijn vak. Dagelijks bepalen wat het onderwerp zal zijn waarop we die zaken betrekking laten hebben ook. Waarom kost me dit zoveel moeite dan...?

Jawel! Drempelvrees, faalangst... ha!

En wat zeggen we dan tegen een ánder?: "Proberen is leren en als je jezelf niet toestaat om fouten te maken; ...hoe raak je ooit bekwaam zonder te oefenen?"

Goed, bloggen doe ik dus eerst voor mezelf. Ik hoop oprecht dat de toevallige passant of de bewuste bezoeker er iets aan heeft. Het verdere nut zal zich aandienen of in de loop der ontwikkeling door mij worden ondervonden en/of bijbedacht.

Rest mij alleen nog twijfel twee: "Als je iets doet, doe het dan niet half".
Rechtstreeks gevolg van deze eerste post is dat vanaf vandaag de afspraak met mijzelf ingaat om gedurende een half jaar minimaal 2 maal per week iets te posten. Een beetje als de huwelijkse plichten zeg maar, alleen dan anders.